Μια νέα έρευνα από το πανεπιστήμιο του Ιλλινόις της Αμερικής παρουσίασε τα θετικά αποτελέσματα των διαλυτών φυτικών ινών, οι οποίες φαίνεται πως μειώνουν τις φλεγμονές που σχετίζονται με ασθένειες της παχυσαρκίας, ενισχύοντας το ρόλο του αμυντικού συστήματος. Οι διαλυτές φυτικές ίνες βρίσκονται κατά κύριο λόγο σε φρούτα, όπως το μήλο και το πορτοκάλι, σε λαχανικά, όπως τα καρότα, καθώς και στη βρώμη, στο κριθάρι, στις φακές και τους ξηρούς καρπούς. Υπάρχουν όμως και οι αδιάλυτες φυτικές ίνες, οι οποίες βρίσκονται σε τρόφιμα όπως είναι το σιτάρι ολικής αλέσεως, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά οι φλούδες των φρούτων και το καλαμπόκι. Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι διαλυτές φυτικές ίνες επηρέασαν τη δράση των κυττάρων του αμυντικού συστήματος. Συγκεκριμένα, αντί να έχουν μια συμπεριφορά που ενισχύει την παραγωγή φλεγμονών, μετατραπήκαν σε κύτταρα τα οποία είχαν αντιφλεγμονώδη δράση και βοηθούσαν στην πιο γρήγορη θεραπεία από μολύνσεις. Η αιτία αυτής της συμπεριφοράς του αμυντικού συστήματος οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαλυτές φυτικές ίνες προώθησαν στον οργανισμό την παραγωγή μιας πρωτεΐνης με αντιφλεγμονώδη δράση, η οποία ονομάζεται ιντερλευκίνη-4, εκκρίνεται από τα Τ-λεμφοκύτταρα και επάγει τον πολλαπλασιασμό και την διαφοροποίηση των Β-λεμφοκυττάρων.
Στο πείραμα υπήρχαν ποντίκια που τρέφονταν με μια διατροφή χαμηλή σε λίπος, η οποία είτε περιείχε διαλυτές φυτικές ίνες, είτε αδιάλυτες. Μετά από 6 εβδομάδες οι επιστήμονες με τη χρήση μιας ουσίας που μιμείται βακτηριακή μόλυνση, παρατήρησαν ότι τα ποντίκια που κατανάλωσαν διαλυτές φυτικές ίνες παρουσίασαν διαφορετική συμπεριφορά σε σχέση με αυτά που κατανάλωσαν αδιάλυτες. Τα ποντίκια που κατανάλωσαν διαλυτές φυτικές ίνες, δύο ώρες μετά την ενέσιμη χορήγηση αυτής της ουσίας, παρουσιάστηκαν να νοσούν κατά το ήμισυ σε σχέση με την άλλη ομάδα ποντικιών. Επιπρόσθετα, η πρώτη ομάδα ανάρρωσε 50 % γρηγορότερα σε σχέση με την άλλη ομάδα που, όπως τονίσαμε, κατανάλωνε αδιάλυτες φυτικές ίνες. Το εκπληκτικό είναι ότι χρειάστηκαν μόνο 6 εβδομάδες για να παρουσιαστούν τα θετικά αποτελέσματα της κατανάλωσης διαλυτών φυτικών ινών.
Είναι γνωστό πως η παχυσαρκία στους ανθρώπους σχετίζεται με ασθένειες όπως είναι ο διαβήτης και τα καρδιοαγγειακά προβλήματα, τα οποία είναι αποτέλεσμα φλεγμονών. Ο λιπώδης ιστός αποτελεί πηγή παραγωγής στοιχείων με αντιφλεγμονώδη δράση, τα οποία, αν παραχθούν, έχουν τη δυνατότητα να προστατέψουν τους παχύσαρκους από ασθένειες, όπως είναι τα καρδιακά και τα εγκεφαλικά επεισόδια, τα οποία είναι αποτέλεσμα φλεγμονών. Αντιφλεγμονώδη δράση έχουν και τα απαραίτητα λιπαρά οξέα, τα γνωστά ω-3 και ω-6, που βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες στα λιπαρά ψάρια όπως και το ελαιόλαδο, το οποίο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.
Αυτό που πιστεύουν οι επιστήμονες της συγκεκριμένης έρευνας είναι πως, αν τροποποιήσουμε μια διατροφή υψηλή σε λίπος, η οποία λογικά οδηγεί στην παχυσαρκία, με την προσφορά επαρκής ποσότητας διαλυτών φυτικών ινών, τότε μπορούμε να μειώσουμε τα αρνητικά αποτελέσματα που έχουν οι λιπαρές διατροφές (όπως τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης και τριγλυκεριδίων στο αίμα), και να καθυστερούμε ακόμη και την παρουσίαση διαβήτη σε ένα παχύσαρκο.
Η καθημερινή κατανάλωση φυτικών ινών είναι απαραίτητη και ανέρχεται στα 28 με 35 γραμμάρια ημερησίως. Δεν έχει όμως ξεκαθαριστεί η ποσότητα διαλυτών και αδιάλυτων φυτικών ινών που χρειάζεται να καταναλώσουμε και η ποσότητα που συνιστάται αφορά κυρίως τις αδιάλυτες φυτικές ίνες. Ενώ οι αδιάλυτες φυτικές ίνες ενισχύουν την εντερική λειτουργία, οι διαλυτές φυτικές ίνες ενισχύουν το ρόλο του αμυντικού μας συστήματος και η κατανάλωση αυτών θεωρείται πλέον όλο και πιο απαραίτητη.
Καραγιάννης Νικόλαος BSc, SRD,MPhil
Διαιτολόγος – Dietitian
