Είναι κοινή πρακτική για πολλούς ανθρώπους να θέλουν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους με το να υιοθετούν μια ισορροπημένη διατροφή και με το να αυξάνουν την σωματική τους δραστηριότητα. Εξίσου σημαντικό είναι όμως και το να μετριάσουμε αυτή την συμπεριφορά και να αποφύγουμε να ακολουθήσουμε ακραίες διατροφικές συμπεριφορές και υπερβολικά στερητικές δίαιτες που αποκλείουν ολόκληρες ομάδες τροφίμων, γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει διαταραχές σίτισης. Είναι γνωστό ότι άτομα τα οποία πάσχουν από διαταραχές σίτισης παρουσιάζουν εθιστική προσωπικότητα και ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εδραιώνεται μια ανθυγιεινή σχέση με το φαγητό και πολύ συχνά, όπως έχουν δείξει παρελθοντικές έρευνες, έντονη φυσική δραστηριότητα. Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Anglia Ruskin της Μ. Βρετανίας παρουσίασαν τις ποσοτικοποιημένες πιθανότητες που έχει κάποιος που πάσχει από διαταραχή σίτισης να εκδηλώσει εθισμό στην άσκηση και στην φυσική δραστηριότητα. Οι επιστήμονες μελέτησαν 2.140 άτομα, τα οποία είτε παρουσίαζαν, είτε όχι, χαρακτηριστικά τα οποία συνδέονται με διαταραχές σίτισης, από εννέα διαφορετικές χώρες. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι άτομα τα οποία πάσχουν από διαταραχές σίτισης έχουν 3,7 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν εθισμό στην άσκηση σε σχέση με άτομα τα οποία δεν πάσχουν. Αυτή ουσιαστικά είναι και η πρώτη έρευνα που ποσοτικοποιεί την σχέση μεταξύ διαταραχών σίτισης και εθισμού στην άσκηση. Είναι σύνηθες φαινόμενο άτομα τα οποία πάσχουν από εθισμό στην άσκηση να είναι επιρρεπείς σε σωματικούς τραυματισμούς, αυξημένα επίπεδα καρδιοαγγειακών παθήσεων σε νέους ανθρώπους και γενικότερα αυξημένες πιθανότητες θνησιμότητας. Άρα βλέπουμε ότι είναι αδήριτη ανάγκη να παρακολουθούμε τα επίπεδα άσκησης και φυσικής δραστηριότητας σε άτομα τα οποία πάσχουν από διαταραχές σίτισης για να εμποδίσουμε ανεπιθύμητες εξελίξεις.
Καραγιάννης Νικόλαος BSc, SRD, MPhil
Διαιτολόγος – Dietitian
Link: Springer Link
